Jak wychować szczęśliwe dziecko?

Wychowanie szczęśliwego dziecka w brew pozorom jest zjawiskiem ściśle naukowym i dość dobrze rozpoznanym, ściśle związanym z medycyną i procesami ewolucyjnymi. Przede wszystkim: mózg ludzki prawidłowo rozwija się tylko w sosie z miłości. Odpowiednio szybka reakcja na komunikaty dziecka, stała dostępność opiekunów, otaczająca je miłość i bezpieczeństwo bardzo pozytywnie wpływają na poziom hormonów w jego krwi, a co za tym idzie – na kształtowanie się neuroprzekaźników w mózgu oraz całym ciele. Jedną z najważniejszych spraw, uwzględnianych przez porady lekarskie, jest okazywanie troski oraz nawiązywanie jak najczęstszych prób komunikacji z dzieckiem. Już w okresie prenatalnym błyskawicznie rozwijający się mózg dziecka nastawiony jest na odbieranie i przetwarzanie jak największej ilości bodźców i komunikatów. W ten sposób mapuje sobie całą otaczającą go rzeczywistość – od własnego ciała, przez poczucie przestrzeni, czasu aż do myślenia abstrakcyjnego i tworzących się konstruktów językowych. W wychowaniu szczęśliwego i dobrze rozwiniętego dziecka niezbędna jest więc prawidłowa komunikacja. Ze względu na wąski zakres informacji, które możemy uzyskać i przekazać noworodkowi największa inicjatywa komunikacyjna leży po stronie rodziców dziecka. Nie jest jednak prawdą twierdzenie, że dziecko nie jest zdolne lub skłonne samo inicjować kontaktu – takim sposobem jest przecież płacz, szybko opanowywany uśmiech, czy również szybko rozwijająca się umiejętność mowy. Dlatego jeśli chcemy, by nasze dziecko było szczęśliwe – bądźmy z nim, rozmawiajmy i komunikujmy się. Medycyna nie zna lepszej metody.