Krótki wstęp do historii medycyny

Porady lekarskie są stare jak świat. Choroby istnieją od zawsze, nic więc dziwnego, że człowiek w potrzebie poszukiwał pomocy i uzdrowienia. Początek lecznictwa niknie w mrokach dziejów, zawsze jednak wiąże się z rozwojem społeczeństw człowieka. Starożytna medycyna skoncentrowana była na ziołolecznictwie, równowadze ze światem duchowym i często na czarach. Choroba była tajemnicą, dlatego w tajemnicy szukano też wyleczenia. Starożytni Hellenowie, dzięki Hipokratesowi, znani są w historii jako rozsądni lekarze. Jednak już Rzymianie zabraniali przeprowadzania sekcji zwłok. Wynikało to z zabobonnego kultu ciała i integralności fizyczności za życia i po śmierci. Lekarze anatomii uczyli się obserwując walki gladiatorów. Prawdziwa zapaść medycyny w Europie przyszła wraz z upadkiem Rzymu, gdy germańskie, barbarzyńskie i przesądne podejście do leczenia zmieszało się z medycyną starożytną. Współczesne poradnictwo medyczne inne jest od tego, co obserwowaliśmy we wcześniejszych milleniach. Współczesna medycyna nie tylko w przeciągu zaledwie stu lat wydłużyła średnią życia o około 20-30 lat, ale też Nowoczesna medycyna w ciągu zaledwie stulecia uczyniła bardzo wiele dotychczas śmiertelnych schorzeń całkowicie niegroźnymi, lecz również wydłużyła średnią życia ludzkiego o aż 20-30 lat. Dzięki naukowemu podejściu oraz promowaniu higienicznego stylu życia wiele sytuacji dotąd śmiertelnie groźnych takich jak poród przestało zagrażać zdrowiu.